من تکه ای از پازل خداوندم

من تکه ای از پازل خداوندم...
بی هدف آفریده نشده ام که بی هدف زندگی کنم...
میدانم آفریدگاری دارم که همیشه بوده...
همیشه هست...
رهایم نمی کند...
تنهایم نمی گذارد...
مرگ عاقبت زندگیم نیست...
عدم درقاموس پروردگارم واژه ای بی معناست...
من قطعه ای از زندگانیم...
تکه ای از پازل هستی...
مرا با مرگ؛ با عدم سرو کاری نیست...
خدایم مرا آفریده تا آینه ی او شوم...
آفریده تا جان ببخشم...
امید دهم...
او که نه زاده و نه زاییده شده
مرا نفس داده تا نفس دهم...
من تکه ای از پازل زندگی هستم...
اگر خود را گم کنم همه چیز و همه کس ناقص می مانند...
من باید آگاهانه زندگی کنم
تا پازلی که خدا چیده بر هم نریزد



رحمت الهی بر سرمون جاری شده
بازم جای شکرش باقیه...