همیشه باید کسی باشد…
همیشه باید کسی باشد…
تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد..
باید کسی باشد…
که وقتی صدایت لرزید بفهمد,
که اگر سکوت کردی, بفهمد..
کسی باشد که اگر بهانه گیر شدی بفهمد..
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن بفهمد..
بفهمد تو به او احتیاج داری.. که زندگی درد دارد.. که دلگیری بفهمد..
که دلت برایش تنگ شده است..
بفهمد که دلت برای در کنارش قدم زدن "تنگ شده" است…
همیشه باید کسی باشد…
همیشه…!
تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد..
باید کسی باشد…
که وقتی صدایت لرزید بفهمد,
که اگر سکوت کردی, بفهمد..
کسی باشد که اگر بهانه گیر شدی بفهمد..
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن بفهمد..
بفهمد تو به او احتیاج داری.. که زندگی درد دارد.. که دلگیری بفهمد..
که دلت برایش تنگ شده است..
بفهمد که دلت برای در کنارش قدم زدن "تنگ شده" است…
همیشه باید کسی باشد…
همیشه…!
۳.۱k
۲۵ فروردین ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.