سلام حضرت دوستیام،درودحضرت دلبرزیباروے،یلدایتان قشنگ،شاد،
سلام حضرت دوستیام،درودحضرت دلبرزیباروے،یلدایتان قشنگ،شاد،با،ی،دنیااااآرزوےناب😍 😘 😊 🙌 🙋 🙏 🍉 👏 🌹
#شب‌یلدا یا شب چله چیست؟
دی ماه، در ایران کهن، چهار جشن، در بر داشت.
نخستین روز دی ماه و روزهای هشتم، پانزدهم و بیست وسوم، سه روزی که نام ماه و نام روز یکی بود.
بنابر گاه‌شماری کهن هر یک از سی روز ماه، نامی ویژه دارد، که نام فرشتگان است.
نام دوازده ماه سال نیز در میان آنهاست.
در هر ماه روزی را که نام روز با نام ماه یکی باشد، جشن می‌گیرند، و در این سی روز ماه، سه روز آن، «دی» نام دارد و هر سه روز را در گذشته جشن می‌گرفتند.
امروز از این چهار جشن تنها شب نخستین روز دی ماه، یا شب یلدا را جشن می‌گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال.
واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.
ولادت خورشید (مهر، میترا) و رومیان آن را «ناتالیس انویکتوس» یعنی روز «تولد مهر شکست ناپذیر» نامند.
زایش خورشید و آغاز دی را، آیین‌ها و فرهنگ‌های بسیاری از سرزمین‌های کهن آغاز سال قرار دادند، به شگون روزی که خورشید از چنگ شب‌های اهریمنی نجات می‌یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.
در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:
«یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی» و چون شب یلدا را با میلاد مسیح تطبیق می‌کرده‌اند، از این رو، بدین نام نامیده‌اند.
یلدا اول زمستان و شب آخر پاییز است که درازترین شب‌های سال است، و در آن شب، یا نزدیک بدان، آفتاب به برج جدی تحویل می‌کند
و قدما آن را سخت شوم و نامبارک می‌انگاشتند.
در بیشتر نقاط ایران در این شب مراسمی انجام می‌شود، شاعران زلف یار و همچنین روز هجران را از حیث سیاهی و درازی بدان تشبیه کنند.
آیین و جشن شب یلدا یا شب چله بزرگ تا به امروز در تمامی سرزمین کهنسال ایران و در بین همه قشرها و خانوارها برگزار می‌شود.
یلدا را همچنین می‌توان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست.
در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می‌آیند، به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذاخوردن و به فال حافظ گوش کردن از ویژگی‌های شب یلداست.
برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی‌ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می‌شود.
در کتاب و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره‌ای نشده است.
ابوریحان بیرونی از جشن روز اول دی ماه که آن را خرم روز نامند، در دستگاه حکومتی و پادشاهی یاد می‌کند. نامی از شب یلدا در میان نیست که می‌توان دلیل آن را خانوادگی و همگانی و غیررسمی بودن جشن یلدا دانست.
#سایت_آکاایران
ن.پیوست:
پاییز
چه غریبانه کرکره اش را پایین کشید..
سه ماه زردی را به دوش کشید تا به یلدایش برسد..
و اما این روزها..
یلدا را با گیسوان بلندش عروس زمستان کردند..
و به یُمن ورودشان..
هندوانه ها قاچ..
انارها دان..
و آجیل ها را شکستند..
دریغا که دل پاییز شکست..
پاییزی که خیلی ها را عاشق کرد
افسوس کس ندانست پاییز خود عاشق بود
عاشق یلدا
پاییز جان..
برو و پشت عاشقانه هایت خط بکش..
یکرنگی و زردی تاوان دارد..
#جدایی
#پرویز_جلیلی_محتشم
#شب‌یلدا یا شب چله چیست؟
دی ماه، در ایران کهن، چهار جشن، در بر داشت.
نخستین روز دی ماه و روزهای هشتم، پانزدهم و بیست وسوم، سه روزی که نام ماه و نام روز یکی بود.
بنابر گاه‌شماری کهن هر یک از سی روز ماه، نامی ویژه دارد، که نام فرشتگان است.
نام دوازده ماه سال نیز در میان آنهاست.
در هر ماه روزی را که نام روز با نام ماه یکی باشد، جشن می‌گیرند، و در این سی روز ماه، سه روز آن، «دی» نام دارد و هر سه روز را در گذشته جشن می‌گرفتند.
امروز از این چهار جشن تنها شب نخستین روز دی ماه، یا شب یلدا را جشن می‌گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال.
واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.
ولادت خورشید (مهر، میترا) و رومیان آن را «ناتالیس انویکتوس» یعنی روز «تولد مهر شکست ناپذیر» نامند.
زایش خورشید و آغاز دی را، آیین‌ها و فرهنگ‌های بسیاری از سرزمین‌های کهن آغاز سال قرار دادند، به شگون روزی که خورشید از چنگ شب‌های اهریمنی نجات می‌یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.
در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:
«یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی» و چون شب یلدا را با میلاد مسیح تطبیق می‌کرده‌اند، از این رو، بدین نام نامیده‌اند.
یلدا اول زمستان و شب آخر پاییز است که درازترین شب‌های سال است، و در آن شب، یا نزدیک بدان، آفتاب به برج جدی تحویل می‌کند
و قدما آن را سخت شوم و نامبارک می‌انگاشتند.
در بیشتر نقاط ایران در این شب مراسمی انجام می‌شود، شاعران زلف یار و همچنین روز هجران را از حیث سیاهی و درازی بدان تشبیه کنند.
آیین و جشن شب یلدا یا شب چله بزرگ تا به امروز در تمامی سرزمین کهنسال ایران و در بین همه قشرها و خانوارها برگزار می‌شود.
یلدا را همچنین می‌توان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست.
در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می‌آیند، به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذاخوردن و به فال حافظ گوش کردن از ویژگی‌های شب یلداست.
برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی‌ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می‌شود.
در کتاب و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره‌ای نشده است.
ابوریحان بیرونی از جشن روز اول دی ماه که آن را خرم روز نامند، در دستگاه حکومتی و پادشاهی یاد می‌کند. نامی از شب یلدا در میان نیست که می‌توان دلیل آن را خانوادگی و همگانی و غیررسمی بودن جشن یلدا دانست.
#سایت_آکاایران
ن.پیوست:
پاییز
چه غریبانه کرکره اش را پایین کشید..
سه ماه زردی را به دوش کشید تا به یلدایش برسد..
و اما این روزها..
یلدا را با گیسوان بلندش عروس زمستان کردند..
و به یُمن ورودشان..
هندوانه ها قاچ..
انارها دان..
و آجیل ها را شکستند..
دریغا که دل پاییز شکست..
پاییزی که خیلی ها را عاشق کرد
افسوس کس ندانست پاییز خود عاشق بود
عاشق یلدا
پاییز جان..
برو و پشت عاشقانه هایت خط بکش..
یکرنگی و زردی تاوان دارد..
#جدایی
#پرویز_جلیلی_محتشم
۴.۶k
۳۰ آذر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.