کوله پشتیش را برداشت هرچه خاطره داشتیم در میان آن گذاشت ب
کوله پشتیش را برداشت هرچه خاطره داشتیم در میان آن گذاشت بدون نگاهی در را بست و رفت تنها عطر نفسی،
بجا ماند از اوبه دنبالش تا عمق جاده را
دویدم نبود حجم دنیا را گویی
درکوله پشتی
جا دادُ با خودش برده
بجا ماند از اوبه دنبالش تا عمق جاده را
دویدم نبود حجم دنیا را گویی
درکوله پشتی
جا دادُ با خودش برده
- ۱۳۸
- ۱۵ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط