روزگار بدی است " گم شده است

روزگار بدی است " گم شده است
پشت کفری سیاه " ایمان ها

خانه ی هیچ کس ندارد نور
از چراغ میان گلدان ها

از خدایان " چه مانده " دراین شهر
جز نماز و " زکات شیطان ها

سرقبله " به سنگ خورده شده است
مرکز گردش پریشان ها

دین " به دست فریب افتاده است
برسر نیزه هاست قرآن ها

حکمت افتاده " گوشه ی زندان
منبر افتاده " دست هذیان ها

بین ما " آیت خدا شده اند
بین ایمان و " کفر حیران ها

وقت شرح بهشت یا دوزخ
به خدا می زنند " بهتان ها

در قیامت " نشانه ی کفر است
داغ پیشانی پشیمان ها

چشم ها چرکی اند باید شست
چشم ها را " در آب باران ها

دور تو " چرخ میزنند مرا
گردش آفتاب گردان ها

دور من " چرخ میزنند تو را
نغمه " نغمه " نت نیستان ها

بی کسی های من " تماشاییست
چون گلسرخ " در خیابان ها

عطر آغوش داغ تو وحشی است
در تنت سوخته است " ریحان ها

قلب عشقی " نمیشوی گم در
چاک بیچاره ی " گریبان ها