‍ ‍ ‍ روزگاری مهربانی هم بهایی داشت دوست

‍ ‍ ‍ روزگاری مهربانی هم بهایی داشت دوست
هرکه عشقی داشت در دل بس صفایی داشت دوست

عشق ومهر ومعرفت در گرانی بوده اند
هردلی پربود از اینها خود بقایی داشت دوست

هرکه در رویای خود عشقی به دل می پروراند
بردر دولت سرای خود نوایی داشت دوست

عشق وسرمستی نمیشد لحظه ای از یاد کس
هرکسی از عشق خود بر سر همایی داشت دوست

شکوه ها از عشوه وناز حبیبش مینمود
در دل شیدای خود هرکس خدایی داشت دوست

عاشقان خود حرمت معشوقه را می داشتند
ᐸᐸهرکسی از عشق دم میزد وفایی داشت دوست>>

حرف عشق وعاشقی چون گنج در گنجینه بود
ᐸᐸروزگاری عاشقی حجب وحیایی داشت دوست>>