راستی از کی این فانوس شد همه ی زندگیم

راستی از کی این فانوس شد همه ی زندگیَم ؟
فانوسی که تو به من دادی
برای شبهات بی قراری
که کوچه ها را یکی یکی بگذرانم
و برسم به تو .....
برای یک لحظه دیدنت
اما زمان زیادیست
که شب و روز در کوچه ها به دنبال تو می گردم
اما
نیستی
و من ماندم و یاد تو
و همین فانوس ! "