شهدِ شیرینِ لبهایت

شهدِ شیرینِ لبهایت
همسانِ تمشکی سرخُ آبدار است
طراوتِ خنده یِ چَشم هایت
همانند شاه توتی گلگون شکننده است
عطرِ تنِ تو و آغوشِ گل پیکرت
همچون رایحه یِ پرتقالی خونی
پُر لطافت است
و تو همان یگانه شعری
به رنگِ خونینِ عشق
که از ز پیوندِ آلبالوهایِ سرخِ لبانم
به گیلاس هایِ قرمزِ لبانِ تو
در خاکِ باغستانی از
عاشقانه یِ سپیدِ ورق ها روئید