سی دقیقه

سی دقیقه
برای زنده ماندن من کافی بود
همانقدر که
چای نوازشمان دم بکشد
گلدان، دستمان را بگیرد
باد، ما را کنار پنجره بیاورد
و کوهن
هزارمین بوسه ی ما را ترانه کند

بی تو
این اضافیِ زندگی را
با کدام قرص تقسیم کنم؟
#جلال_حاجی_زاده