زندگیمنورایاینلحظاتغمآلود

زِندگیِ‌مَن‌ورایِ‌این‌لَحَظاتِ‌غَم‌آلودِ،
مَن‌بامَرگ‌مُچ‌َانداختَمُ‌شِکَستِش‌دادَم!
هَرچَندردِاَنگُشتاش‌هَنورودَستَم‌خودنَمایی‌میکُنه!
مَن‌گِریه هامُ‌لیوان‌لیوان‌سَرکِشیدَم...
تَنهایی‌رودَرآغوش‌کِشیدَم‌که‌تَنهانَباشه.
که‌تَنهآنَباشَم! :)
به‌روزِدیگَرَم‌لَبخَندزَدَمُ‌مُنتَظِرموندَم؛
‌که‌بیادُمَنُ‌ازجَبرِ‌بی‌اِعتنای‌فَنارَهابِده
لَرزشایِ‌سَرکِشِ‌دَستَمُ‌رام‌کَردَم ... 🖤
که چی؟!
که ِزندِگی‌کنَم!
که‌اَشعارِنَگُفته‌‌م‌پژواکی‌بِشه‌توگوشِ‌جَهانیان،
که‌عُمرَم‌به‌کوتاهیِ‌بَرگایِ‌پاییزی‌نَباشه
جَنگیدَم‌که‌پِلکام‌روی‌ِهَم‌نَیوفته
به‌یآدبیارَم،
توازنَبودَنِ‌مَن‌میتَرسی!
_نمیتَرسی؟!
وَلی مَن میتَرسَم ...🌙✨💔









[ شِکستَم ،
سوختَم ،
بَر باد رَفتَم ،
بی‌نِشان گَشتَم ،...
هَنوزَم هَست فِکرِ او زِ مَغزِ اُستُخوان پِیدا!🙂🖤]

#شَب‌بِخیر‌ماهِ‌بی‌تِکرآر 🌙✨
#آناهیتا 🖤