نمی دانم چرا تحمل جمعیت را ندارم

نمی‌دانم چرا تحمل جمعیت را ندارم
چرا تحمل زندگی فامیلی را ندارم
من آن‌قدر به تنهایی خود عادت کرده‌ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس می‌کنم
تا دور هستم دلم می‌خواهد نزدیک باشم و نزدیک که می‌شوم می‌بینم اصلاً استعدادش را ندارم...


پ.ن:این یکی از نامه‌های فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستانه
وقتی خوندمش خودمو دیدم تو تک تک کلمه هاش☺
#فکرایدرهمبرهم