چگونه بر نگرانی خود غلبه کنیم؟
چگونه بر نگرانی خود غلبه کنیم؟
بسیاری از ما جزو انسان‌های نگران هستیم اگرچه این نگرانی سطوح مختلفی داشته و گاه باعث می‌شود حتی افرادی که خود را در این گروه طبقه بندی می‌کنند به اشخاصی، با شدت همیشه نگران بودن بیشتر، تذکراتی بدهند اما در نهایت این نگران بودن مداوم و بی پایان در هر سطح و اندازه ای نامطلوب است و باعث می‌شود تا نتوانیم ارتباط مناسبی با اطرافیانمان برقرار کنیم.
برای مثال کسانی را تصور کنید که همواره نگران چگونه دیده شدن هستند، آن‌ها همیشه نگرانند که آیا از طرف دیگران مقبول واقع می‌شوند یا نه و گاه تمام زندگی خود را بر این اساس استوار می‌کنند.
واقعیت است که این مشکل با وجود برخی شرایط اجتماعی و فرهنگ خانوادگی می‌تواند تشدید شود اما سوال اصلی آن است که آیا اگر جزو انسان‌های همیشه نگران هستیم باید تا ابد اینگونه بمانیم؟ جواب کوتاهش این است: "هرگز!"
ما در اینجا به سه فرایند که می‌تواند به هر شخص برای از بین بردن این حالت کمک شایانی کند اشاره می‌کنیم و امیدواریم که این سه گام برای شما نیز موثر باشد：
1. پیش از وقوع با آن مواجه شوید
منشا نگرانی، "ترس" است. ترس از چگونه دیده شدن در مهمانی امشب باعث نگرانی ما می‌شود؛ ترس از مردود شدن در یک امتحان، ترس از عدم موفقیت در رابطه و بسیاری ترس‌های دیگر باعث می‌شوند تا ما نگران باشیم. از سوی دیگر ترس، "قدرت برنامه ریزی و فکر را از ما میگیرد".
پس نباید ترسید. به این فکر کنید که اگر اتفاقی که از آن نگران هستید رخ داد چه خواهید کرد و مطمئن باشید که راه حل و برنامه‌ای برای آن خواهید یافت.
2. بگذارید همه چیز آن‌گونه که هست باشد.
ما در بسیاری از شرایط، از خود در پذیرش واقعیات مقاومت نشان می‌دهیم. به‌عبارت بهتر هرچیز یا هر کس را آن‌گونه که هست نمی‌پذیریم.
یکی از بهترین تمرین‌ها برای دست‌یابی به آرامش درونی و رفع نگرانی، "درک و پذیرفتن شرایط موجود" بوده و تنها از این راه است که ما می‌توانیم آینده را بهبود داده و به نفع خود تغییر دهیم. ما باید ابتدا آن‌چه هستیم، با تمام نقاط قوت و ضعفش، را بپذیریم و سپس به تغییر آن روی بیاوریم.
3. با خودتون مهربان باشید
بدون تردید پیش از این نیز با این جمله برخورد کرده بودید "با خودت مهربان باش".
حقیقت این است که سرزنش کردن و توهین به خود در هر شکل و سطحی، بزرگترین مانع کسب آرامش درونی است. این‌که شما خود را بارها و بارها سرزنش کنید و به‌دلیل یک اشتباه تا مدت‌ها خود را نبخشید، باعث می‌شود تا از اشتباه کردن بترسید. چون نتیجه آن سرزنش خودتان است و مغز شما با آگاهی از این موضوع که هرگاه اشتباهی بکنید، خود را سرزنش می‌کنید، شما را به وضعیت محتاط و نگران سوق می‌دهد و این نگرانی باعث می‌شود تا نتوانید آرامش داشته باشید.
این رویکرد را نه در قبال خود که در برابر دیگران نیز داشته باشید. آدم‌ها را به خاطر اشتباهاتشان سرزنش نکنید. با آن‌ها همراه شوید و سعی کنید با کمک کردن به آن‌ها انرژی مثبت منتشر شده را جذب کنید.
همیشه به یاد داشته باشید که اگر شما جزو افراد "نگران" هستید، نه به معنای دیوانه بودن شماست و نه باید برای آن سرزنش شوید. اما فراموش نکنید که این مسئولیت شماست که آن را برطرف کنید پس تلاش کنید و مطمئن باشید که موفق خواهید شد و بر نگرانی خود غلبه خواهید کرد.
بسیاری از ما جزو انسان‌های نگران هستیم اگرچه این نگرانی سطوح مختلفی داشته و گاه باعث می‌شود حتی افرادی که خود را در این گروه طبقه بندی می‌کنند به اشخاصی، با شدت همیشه نگران بودن بیشتر، تذکراتی بدهند اما در نهایت این نگران بودن مداوم و بی پایان در هر سطح و اندازه ای نامطلوب است و باعث می‌شود تا نتوانیم ارتباط مناسبی با اطرافیانمان برقرار کنیم.
برای مثال کسانی را تصور کنید که همواره نگران چگونه دیده شدن هستند، آن‌ها همیشه نگرانند که آیا از طرف دیگران مقبول واقع می‌شوند یا نه و گاه تمام زندگی خود را بر این اساس استوار می‌کنند.
واقعیت است که این مشکل با وجود برخی شرایط اجتماعی و فرهنگ خانوادگی می‌تواند تشدید شود اما سوال اصلی آن است که آیا اگر جزو انسان‌های همیشه نگران هستیم باید تا ابد اینگونه بمانیم؟ جواب کوتاهش این است: "هرگز!"
ما در اینجا به سه فرایند که می‌تواند به هر شخص برای از بین بردن این حالت کمک شایانی کند اشاره می‌کنیم و امیدواریم که این سه گام برای شما نیز موثر باشد：
1. پیش از وقوع با آن مواجه شوید
منشا نگرانی، "ترس" است. ترس از چگونه دیده شدن در مهمانی امشب باعث نگرانی ما می‌شود؛ ترس از مردود شدن در یک امتحان، ترس از عدم موفقیت در رابطه و بسیاری ترس‌های دیگر باعث می‌شوند تا ما نگران باشیم. از سوی دیگر ترس، "قدرت برنامه ریزی و فکر را از ما میگیرد".
پس نباید ترسید. به این فکر کنید که اگر اتفاقی که از آن نگران هستید رخ داد چه خواهید کرد و مطمئن باشید که راه حل و برنامه‌ای برای آن خواهید یافت.
2. بگذارید همه چیز آن‌گونه که هست باشد.
ما در بسیاری از شرایط، از خود در پذیرش واقعیات مقاومت نشان می‌دهیم. به‌عبارت بهتر هرچیز یا هر کس را آن‌گونه که هست نمی‌پذیریم.
یکی از بهترین تمرین‌ها برای دست‌یابی به آرامش درونی و رفع نگرانی، "درک و پذیرفتن شرایط موجود" بوده و تنها از این راه است که ما می‌توانیم آینده را بهبود داده و به نفع خود تغییر دهیم. ما باید ابتدا آن‌چه هستیم، با تمام نقاط قوت و ضعفش، را بپذیریم و سپس به تغییر آن روی بیاوریم.
3. با خودتون مهربان باشید
بدون تردید پیش از این نیز با این جمله برخورد کرده بودید "با خودت مهربان باش".
حقیقت این است که سرزنش کردن و توهین به خود در هر شکل و سطحی، بزرگترین مانع کسب آرامش درونی است. این‌که شما خود را بارها و بارها سرزنش کنید و به‌دلیل یک اشتباه تا مدت‌ها خود را نبخشید، باعث می‌شود تا از اشتباه کردن بترسید. چون نتیجه آن سرزنش خودتان است و مغز شما با آگاهی از این موضوع که هرگاه اشتباهی بکنید، خود را سرزنش می‌کنید، شما را به وضعیت محتاط و نگران سوق می‌دهد و این نگرانی باعث می‌شود تا نتوانید آرامش داشته باشید.
این رویکرد را نه در قبال خود که در برابر دیگران نیز داشته باشید. آدم‌ها را به خاطر اشتباهاتشان سرزنش نکنید. با آن‌ها همراه شوید و سعی کنید با کمک کردن به آن‌ها انرژی مثبت منتشر شده را جذب کنید.
همیشه به یاد داشته باشید که اگر شما جزو افراد "نگران" هستید، نه به معنای دیوانه بودن شماست و نه باید برای آن سرزنش شوید. اما فراموش نکنید که این مسئولیت شماست که آن را برطرف کنید پس تلاش کنید و مطمئن باشید که موفق خواهید شد و بر نگرانی خود غلبه خواهید کرد.
۱.۶k
۱۵ فروردین ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.