نمیدانم تا حالا کسی به او گفته بود چقدر نامرد است؟

نمیدانم تا حالا کسی به او گفته بود چقدر نامرد است؟
من هم البته نگفتم.آدم هرچیزی را به هرکسی نمیگوید. مثلا من بعضی حرفها را فقط به کسانی میزدم که فکر میکردم میشود روی رفاقتشان حساب کرد. (حالا بماند که بعدتر میفهمیدم حماقت است روی کسی جز خودت حساب کردن).
حالا اینها مهم نیست.بالاخره تصمیمی که مدتها توی گرفتنش تردید داشتم گرفتم.
من هیچوقت تصمیمی را یکدفعه نمیگیرم. بارها تا مرز گرفتنش میروم اما ایست میکنم. به خودم، زندگی و آدمها فرصت میدهم. اما یک جایی بالاخره تصمیمم را میگیرم و همان زمان عملی میکنم. پس اگر یک روز میبینید تصمیمی خلاف روال گرفتم و ناگهانی و بدون هیچ اشاره قبلی همه چیز را رها کردم به امان خدا نگویید چقدر ناغافل...این دیگران بوده اند ه دچار غفلت شده اند...
و الا این عمل نتیجه مدتها خوره فکر بوده...
حالا اصلا چرا اینها را گفتم؟!خودم هم نمیدانم... شاید تصمیم جدیدی گرفته ام...
جدید اما نه ناگهانی