قال الصادق علیه السلام بیبصیر عن بیعب

قال الصّادق علیه السلام: (- أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (إِذَاکَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ یُدْعَی کُلٌّ بِإِمَامِهِ الَّذِی مَاتَ فِی عَصْرِهِ فَإِنْ أَثْبَتَهُ أُعْطِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ لِقَوْلِهِ یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ الْیَمِینُ إِثْبَاتُ الْإِمَامِ لِأَنَّهُ کِتَابٌ لَهُ یَقْرَؤُهُ لِأَنَّ اللَّهَ یَقُولُ فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ/ فَیَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا کِتابِیَهْ* إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسابِیَهْ وَ الْکِتَابُ الْإِمَامُ فَمَنْ نَبَذَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ کَانَ کَمَا قَالَ فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ وَ مَنْ أَنْکَرَهُ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الشِّمَالِ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ ما أَصْحابُ الشِّمالِ/ فِی سَمُومٍ وَ حَمِیمٍ/ وَ ظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ.
ابوبصیر گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمود: روز قیامت هرکس با امامی که در عصر و زمان آن امام (علیه السلام) مرده است محشور می‌شود، اگر امام (علیه السلام) او را تأیید کند، نامه‌اش را به دست راستش می‌دهند، همان‌طورکه خدا می‌فرماید: یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُوْلَئِکَ یَقْرَؤُونَ کِتَابَهُمْ و یمین یعنی تأیید امام (علیه السلام)؛ زیرا او کتابی است که آن را می‌خوانند، خداوند می‌فرماید: پس کسی که نامه‌ی اعمالش را به دست راستش دهند [از شدّت شادی و مباهات] فریاد می‌زند که: «[ای اهل محشر]! نامه‌ی اعمال مرا بگیرید و بخوانید! من یقین داشتم که [قیامتی در کار است و] به حساب اعمالم می‌رسم»!. (حاقه/۲۰-۱۹) و کتاب یعنی امام که هرکس را به پشت‌سر خود بیندازد، به آن اهمیّتی ندهد و از آن اعراض کند، آن‌گونه که خدا می‌فرماید: ولی آن‌ها، آن را پشت‌سر افکندند. (آل عمران/۱۸۷) و هرکس که امام را انکار کند از اصحاب شمال است، کسانی که خداوند می‌فرماید: چه اصحاب شمالی [که نامه‌ی اعمالشان به نشانه‌ی جرمشان به دست چپ آن‌ها داده می‌شود]! آن‌ها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند، و در سایه‌ی دودهای متراکم و آتشزا!. (واقعه/۴۳-۴۱)».
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۲۶۰ 📚بحارالأنوار، ج۸، ص۱۱
📚 العیاشی، ج۲، ص۳۰۲
📚نورالثقلین

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج