پیراهن تو بر تن این شعر گشاد است

پیراهن تو بر تنِ این شعر گشاد است
در وصف تن ات شاعر ناکام زیاد است

در حسرت فتح ات، قلمِ شاعر و نقاش
زیباییِ تو، کار به دست همه داده ست!

شاید قلم فرشچیان معجزه ای کرد
«بازار هنر» چند صباحی ست کساد است!

جز خنده، سزاوار برای دهنت نیست
نقاشیِ رنگِ لبت این قدر که شاد است

یک کار فقط روسری ات دارد و آن هم
بر هم زدن دائم آرامش باد است!

من شاعرم و در پی مضمون جدیدم
هر کار کنی پشت سرت حرف زیاد است!