بس کن ای عشق مگر "تا" شدنم کافی نیست

بس کن ای عشق مگر "تا" شدنم کافی نیست
در دل ِ"هیچ کسی" جا شدنم کافی نیست

رازها داری و در پرده گرفتار شدم..
گره ِکور و معما شدنم کافی نیست

مدتی بود که دستان تو در دستم بود..
دربدر کردی و رسوا شدنم کافی نیست

یوسف از چاه در آمد به عزیزی برسد..
شهره ی شهر و زلیخا شدنم کافی نیست

دل ِسودا زده را پیش که باید ببرم..
این چنین بی کس و تنها شدنم کافی نیست

مثل ِباران شده بودم که تو دریا باشی..
عاقبت طعمه ی دریا شدنم کافی نیست.....
‌