روز مادر از روایت اهل سنت 👇🏻
آیا تبریک گفتن روز معلم، مادر، پدر و جشن تولد درست است یا خیر؟
جواب
باید دانست که گرفتن جشن، در ایام به خصوصی مثل روز تولد، سالگردازدواج، روز پدر، مادر ثبوت شرعی ندارد و از آن حضرت صلی الله وعلیه وسلم و صحابه (رضی الله عنهم) و خوبان امت ثابت نیست.
(کتاب الفتاوی 6/285)
در زمان خلافت حضرت عمر فاروق رضی الله عنه چند نفر از علمای یهود در خدمت حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه حاضر شده و عرض کردند که در قرآن شما یک چنین آیه ای هست که اگر بر یهود نازل می شد، روز نزول آن را جشن و عید می گرفتند. حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه سوال کرد که آن کدام آیه است آنان همین آیه (الیوم اکملت لکم دینکم) را خواندند. حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه در پاسخ به آنان فرمود ما می دانیم که این آیه در چه مقام و چه روزی نازل شده است.که منظور شان نزول روز عرفه و جمعه بود. اشاره به این موضوع بود که آن روز دو عید در بر دارد یکی عرفه دوم جمعه.در پاسخ فوق، حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه به یک اصل اسلامی که نشانهٔ امتیاز اسلام است اشاره فرمود و آن این که اسلام به جای برگزار کردن جشنهای روزهای تاریخی تولد یا وفات شخصیتها یا آزادی کشوری که در میان مردم جهان رواج یافته و مرادف با اشخاص پرستی است اصول برای یادگیری اهداف و مقاصد خاصی که در رشد جامعه اسلامی موثر باشد بجا گذاشته است.خلاصه مطلب این که از پاسخ فاروق چنین نتیجه گرفته می شود که مسلمانان نباید مانند یهود و نصارا و همانند دوره جاهلیت واقعه های تاریخی را جشن بگیرند. اما متاسفانه جاهلیت جدید سبب شده تا فرهنگ غلط بعضی از کشورها یا مذاهب مانند جشن گرفتن روز تولد حضرت عیسی علیه السلام توسط مسیحیان، بعضی از مسلمانان روز تولد پیامبر اکرم صلی الله علیه مسلم را عید قرار دهند و به چراغانی کردن و شمع افروزی وتظاهرات خیابانی و امثالهم بپردازند.چنین عملی در روش صحابه کرام و تابعین و اسلاف اصلا یافت نمی شود.در حقیقت جشن گرفتن چنین سالروزها وامثالهم در بین اقوامی رواج دارد که از حیث افراد عالی و شجاع که دارای کارنامه های جالبی باشد فقیر بوده و ناچارا عملکرد های افراد انگشت شماری را افتخارات ملی و یادگاریهای تاریخی به حساب می آورند.اگر رسم بزرگداشت سالروزها در تاریخ اسلام رواج یابد باید روزهای تولد، وفات و سایر وقایع مهم و تاریخی یکصدو بیست چهار هزار پیامبر جشن گرفته شود که درچنین صورتی هیچ روزی از ایام سال خالی از روزهای سالگرد و تاریخی نخواهد بود و دائما باید در این جشنها غرق باشیم.چنانچه زندگی نبی اکرم صلی الله علیه و سلم را بررسی کنیم از روز تولد تا زمان رحلت کلیهٔ کارهایی که انجام داده نزول آیات قرآن، هجرت، وقوع جنگها، غزوه بدر، احد، خندق، فتح مکه، حنین، تبوک، هم چنین هزاران معجزه اش و به عبارت دیگر هر روز و هر ساعت رسول اکرم دارای یادگاری است. آیا مسلمانان باید آنها را جشن بگیرند؟ علاوه بر پیامبر یکصد و پنجاه هزار صحابه که هر یک الگویی از رسول خدا هستند سزاوار جشن نمی باشند؟ بعد علما و مشایخ قرار دارند هرکدام شایسته چنین یادبود می باشد، و سرانجام به هزاران انسان خواهد رسید، بنابراین اگر چنین مراسمی در حق کسانی برگزار شود، آیا بی انصافی نیست که حق بقیه نادیده گرفته شود؟ اگر برای همه افراد و روزهای تاریخی آنها مراسمی در نظر گرفته شود نه تنها تمام ایام بلکه در هر ساعت چندین جشن باید برگزار گردد. بدین جهت است که رسول اکرم صلی الله علیه وسلم و صحابه ایشان چنین روشی را از رسوم جاهلیت به شمار آورده و از نظر، دور نگه داشته اند.
(معارف القرآن ۴/۲۸۳)
(عبیدالله شکری)
*در نشر خوبیها سهیم باشیم*
جواب
باید دانست که گرفتن جشن، در ایام به خصوصی مثل روز تولد، سالگردازدواج، روز پدر، مادر ثبوت شرعی ندارد و از آن حضرت صلی الله وعلیه وسلم و صحابه (رضی الله عنهم) و خوبان امت ثابت نیست.
(کتاب الفتاوی 6/285)
در زمان خلافت حضرت عمر فاروق رضی الله عنه چند نفر از علمای یهود در خدمت حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه حاضر شده و عرض کردند که در قرآن شما یک چنین آیه ای هست که اگر بر یهود نازل می شد، روز نزول آن را جشن و عید می گرفتند. حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه سوال کرد که آن کدام آیه است آنان همین آیه (الیوم اکملت لکم دینکم) را خواندند. حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه در پاسخ به آنان فرمود ما می دانیم که این آیه در چه مقام و چه روزی نازل شده است.که منظور شان نزول روز عرفه و جمعه بود. اشاره به این موضوع بود که آن روز دو عید در بر دارد یکی عرفه دوم جمعه.در پاسخ فوق، حضرت فاروق اعظم رضی الله عنه به یک اصل اسلامی که نشانهٔ امتیاز اسلام است اشاره فرمود و آن این که اسلام به جای برگزار کردن جشنهای روزهای تاریخی تولد یا وفات شخصیتها یا آزادی کشوری که در میان مردم جهان رواج یافته و مرادف با اشخاص پرستی است اصول برای یادگیری اهداف و مقاصد خاصی که در رشد جامعه اسلامی موثر باشد بجا گذاشته است.خلاصه مطلب این که از پاسخ فاروق چنین نتیجه گرفته می شود که مسلمانان نباید مانند یهود و نصارا و همانند دوره جاهلیت واقعه های تاریخی را جشن بگیرند. اما متاسفانه جاهلیت جدید سبب شده تا فرهنگ غلط بعضی از کشورها یا مذاهب مانند جشن گرفتن روز تولد حضرت عیسی علیه السلام توسط مسیحیان، بعضی از مسلمانان روز تولد پیامبر اکرم صلی الله علیه مسلم را عید قرار دهند و به چراغانی کردن و شمع افروزی وتظاهرات خیابانی و امثالهم بپردازند.چنین عملی در روش صحابه کرام و تابعین و اسلاف اصلا یافت نمی شود.در حقیقت جشن گرفتن چنین سالروزها وامثالهم در بین اقوامی رواج دارد که از حیث افراد عالی و شجاع که دارای کارنامه های جالبی باشد فقیر بوده و ناچارا عملکرد های افراد انگشت شماری را افتخارات ملی و یادگاریهای تاریخی به حساب می آورند.اگر رسم بزرگداشت سالروزها در تاریخ اسلام رواج یابد باید روزهای تولد، وفات و سایر وقایع مهم و تاریخی یکصدو بیست چهار هزار پیامبر جشن گرفته شود که درچنین صورتی هیچ روزی از ایام سال خالی از روزهای سالگرد و تاریخی نخواهد بود و دائما باید در این جشنها غرق باشیم.چنانچه زندگی نبی اکرم صلی الله علیه و سلم را بررسی کنیم از روز تولد تا زمان رحلت کلیهٔ کارهایی که انجام داده نزول آیات قرآن، هجرت، وقوع جنگها، غزوه بدر، احد، خندق، فتح مکه، حنین، تبوک، هم چنین هزاران معجزه اش و به عبارت دیگر هر روز و هر ساعت رسول اکرم دارای یادگاری است. آیا مسلمانان باید آنها را جشن بگیرند؟ علاوه بر پیامبر یکصد و پنجاه هزار صحابه که هر یک الگویی از رسول خدا هستند سزاوار جشن نمی باشند؟ بعد علما و مشایخ قرار دارند هرکدام شایسته چنین یادبود می باشد، و سرانجام به هزاران انسان خواهد رسید، بنابراین اگر چنین مراسمی در حق کسانی برگزار شود، آیا بی انصافی نیست که حق بقیه نادیده گرفته شود؟ اگر برای همه افراد و روزهای تاریخی آنها مراسمی در نظر گرفته شود نه تنها تمام ایام بلکه در هر ساعت چندین جشن باید برگزار گردد. بدین جهت است که رسول اکرم صلی الله علیه وسلم و صحابه ایشان چنین روشی را از رسوم جاهلیت به شمار آورده و از نظر، دور نگه داشته اند.
(معارف القرآن ۴/۲۸۳)
(عبیدالله شکری)
*در نشر خوبیها سهیم باشیم*
۹.۶k
۱۳ دی ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.