مرد اگر پای نگار خوشگلش در رهی لغزید میلرزد دلش تندمیگوید به آوازی حزین جان به قربانت نیفتی بر زمین لیک چون با آن پری کرد ازدواج نیست دیگر اهل عشق و اشتیاق گر زنش افتد گوید با تشر پیش پایت را ببین کوری مگر!!!