پاییز همچون خانهی پدری میماند آدم را به گذشتههای دور

پاییز همچون خانه‌ی پدری می‌ماند. آدم را به گذشته‌های دور می‌برد. به روزی که عاشق شدی، به روزی که تنها شدی. تو را می‌برد به خاطرات تلخ و شیرینت. پاییز حتی بادش هم که در گوش‌هایت بوزد، نجواگر خاطراتت میشود. حال درختان و بارانش بماند …


#hadisehbano💜
دیدگاه ها (۱)

و باز هم عطر پاییز به مشامم میرسد و قلبم به تپش می‌افتد،عطر ...

کاش چون پاییز ،خاموش و ملال انگیز بودم !برگ‌های آرزوهایم یکا...

خانه بوی نارنگی می‌دهد، نارنگی‌های نارسِ روزهای اول پاییز، ن...

عطر خزان حس می کنم از خنده لبریزم من زاده ی پاییزم ، مفتون پ...

مادر نامت را که می نویسمقلم می لرزددل می لرزدجهان آرام می شو...

قهوه های جاویدان ☕ قسمت ۹ از آخرین باری که با او دعوا کرده ب...

میخواهم در دنیای آرامش غیر درکی خودم غرق بشوم ،چشمانم را ببن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط