جلوه های نور حق!

جلوه های نور حق!
درتعریف نور میگویند که هم خود آشکار است و هم همه چیز بواسطه آن آشکار میشود.اگر نور آفتاب در روز نباشد هیچ چیزی دیده نمیشود.پس در حقیقت دیدن همه چیز نشانه وجود آفتاب است.حال اگر وجود مطلقی که منشا پیدایش همه موجودات است را بخواهیم مشاهده کنیم راهش همین است که به مخلوقاتش بنگریم.زیرا دیدن همه اینها به منزله دیدن اوست چرا که اگر اونبود هیچیک از اینها هم نبودند! بهمین جهت است که همه عالم آیه و نشانه است.واگر کسی اهل تعقل باشد و به ظاهر حسی پدیده ها نخواهد بسنده کند در همه چیز رخ زیبای او را مشاهده میکند.خدای متعال در پاسخ حضرت موسی ع که تقاضای دیدار حق را دارد در آیه 143 سوره اعراف میفرماید: قال لن ترانی و لکن انظرالی الجبل فان استقر مکانه فسوف ترانی! خداوند در عین حال که رویت مستقیم خویشتن را نفی میکند اما یک راه باقی میگذارد و آن نگاه به مظاهر تجلی حق است.حقیقت این است که عالم مظهر تجلی نور الهی است و اگر بادیده عقل بنگریم چیزی جز اورا نمیشود دید.
چشم مادیده خفاش بود ورنه تورا
پرتوحسن به دیوارو دری نیست که نیست!