هوای من شده آکنده از غم غربت

هوای من شده آکنده از غمِ غربت
درست مثلِ صداهای آن قناری که

به یادِ جُفتِ جدا گشته‌اش نمی‌خوانَد
که بُغض کرده فقط پشتِ یک حصاری که