گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام

گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم
از ضربه های تبرهاتان زخم دار است
با ریشه چه می کنید؟

گیرم که بر سر این بام بنشسته
در کمین پرنده‌ای،
پرواز را علامت ممنوع می‌زنید
با جوجه های نشسته در آشیانه
چه می‌کنید؟

گیرم که می‌زنید
گیرم که می‌برید
گیرم که می کشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟
دیدگاه ها (۰)

مرگ ، پشتِ سرمان بود...نمی دانستیمبوسه ی آخرمان بود نمی دانس...

‌‌و این منم زنی تنها در آستانه فصلی سرددر ابتدای درک هستی آل...

🍂

زن خود شعر است

رمان: زخم عشقِ توپـارت اول🙇🏻‍♀️💓︵᷼⏜۪۪۪︵۫۫۫ʾ۪۫ׄ︵᷼︵᷼⏜۪۪۪︵۫۫۫ʾ۫...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط