بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
خداشناسی و خداپرستی عدهای، محدود به حرف است: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ - بعضی از مردم خدا را تنها با زبان میپرستند.(سوره حج بخشی از آیه 11)
این گروه، نه تنها ذهن خود را درگیر الفاظ میکنند، بلکه با این واژگان بازی میکنند که گاه منجر به پدید آمدن گروهها یا حتی فرقههای انحرافی میگردد!
الف) - توحید شهودی، یعنی چه؟! مگر میشود کسی خدای موهوم، مبهم و غایب را بشناسد و به او ایمان بیاورد و بگوید: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱللَّٰه؟!
ب) - نه تنها خداوند متعال، پنهان نیست که کسی بخواهد بگردد و او را بیابد وبه شهود برسد،بلکه مشهود تر از همه چیز اوست؛ چنان که سید الشهداء، امام حسین علیه السلام، در دعای عرفه، چنین مناجات مینمایند: كَيْفَ يُسْتَدَلُّ عَلَيْكَ بِما هُوَ فى وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ اِلَيْكَ اَيَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَيْسَ لَكَ حَتّى يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَكَ - چگونه استدلال شود بر وجود تو به چيزى كه خود آن موجود، در هستیاش نيازمند به توست؟! و آيا اساساً براى غیر تو ظهورى هست كه در تو نباشد تا آن، وسيله ظهور تو گردد؟! تو کى پنهان شدهاى تا محتاج به دليلى باشيم كه به تو راهنمایى كند و چه وقت دور ماندهاى تا آثار تو، ما را به تو واصل گرداند؟!.
ج) - خداوند سبحان، پیش از هر چیزی، با هر چیزی و پس از هر چیزی، دیده میشود، چرا که هر چه هست، تجلی اوست و او را نشان میدهد. او خودش را با نشانههایش، در افقهای گوناگونی چون افق عقل، افق فطرت، افق قلب، افق علم، افق خلقت و عالم هستی و هم چنین در وجود خودمان به ما نشان میدهد، تا مشهود همگان باشد؛ چنان که فرمود: سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ - به زودی به سرعت و آنی نشانههای خود را در افقها و در درون جانشان به آنها نشان میدهيم تا آشكار گردد كه او حق است، آيا كافی نيست كه او بر همه چيز شاهد و گواه است.(سوره فصلت آیه 53)
د) - توحید شهودی، یعنی: چشمت را باز کن، تا او را در همه جا، همه چیز و در هر احوالی ببینی؛ لذا کسی که او را نمیبیند، کور دل است!
أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ - (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
خداشناسی و خداپرستی عدهای، محدود به حرف است: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ - بعضی از مردم خدا را تنها با زبان میپرستند.(سوره حج بخشی از آیه 11)
این گروه، نه تنها ذهن خود را درگیر الفاظ میکنند، بلکه با این واژگان بازی میکنند که گاه منجر به پدید آمدن گروهها یا حتی فرقههای انحرافی میگردد!
الف) - توحید شهودی، یعنی چه؟! مگر میشود کسی خدای موهوم، مبهم و غایب را بشناسد و به او ایمان بیاورد و بگوید: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱللَّٰه؟!
ب) - نه تنها خداوند متعال، پنهان نیست که کسی بخواهد بگردد و او را بیابد وبه شهود برسد،بلکه مشهود تر از همه چیز اوست؛ چنان که سید الشهداء، امام حسین علیه السلام، در دعای عرفه، چنین مناجات مینمایند: كَيْفَ يُسْتَدَلُّ عَلَيْكَ بِما هُوَ فى وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ اِلَيْكَ اَيَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَيْسَ لَكَ حَتّى يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَكَ - چگونه استدلال شود بر وجود تو به چيزى كه خود آن موجود، در هستیاش نيازمند به توست؟! و آيا اساساً براى غیر تو ظهورى هست كه در تو نباشد تا آن، وسيله ظهور تو گردد؟! تو کى پنهان شدهاى تا محتاج به دليلى باشيم كه به تو راهنمایى كند و چه وقت دور ماندهاى تا آثار تو، ما را به تو واصل گرداند؟!.
ج) - خداوند سبحان، پیش از هر چیزی، با هر چیزی و پس از هر چیزی، دیده میشود، چرا که هر چه هست، تجلی اوست و او را نشان میدهد. او خودش را با نشانههایش، در افقهای گوناگونی چون افق عقل، افق فطرت، افق قلب، افق علم، افق خلقت و عالم هستی و هم چنین در وجود خودمان به ما نشان میدهد، تا مشهود همگان باشد؛ چنان که فرمود: سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ - به زودی به سرعت و آنی نشانههای خود را در افقها و در درون جانشان به آنها نشان میدهيم تا آشكار گردد كه او حق است، آيا كافی نيست كه او بر همه چيز شاهد و گواه است.(سوره فصلت آیه 53)
د) - توحید شهودی، یعنی: چشمت را باز کن، تا او را در همه جا، همه چیز و در هر احوالی ببینی؛ لذا کسی که او را نمیبیند، کور دل است!
أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ - (ادامه دارد...)
- ۳۹۶
- ۲۸ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط