گرچه میدانم ، درآغوشت نمی گیرم گلم...

گرچه میدانم ، درآغوشت نمی گیرم گلم...
تا  نگویم  دوستت  دارم ، نمی میرم گلم...

حق من این نیست در دنیا ، که آمد بر سرم...
دوستان  رفتند  و  من ، پابند  زنجیرم  گلم...

رسم دنیا ،رسم نامردی ست،میدانی خودت...
من  چرا  بسیار  با  این  رسم  ،  درگیرم  گلم...

نارفیقان را به حال خود رها کردم ، ولی...
خود  به جرم  نارفیقی، زیر  تعزیرم  گلم...

زیر بار ناسپاسی ، شانه های من شکست...
بس که  درگیر  نگاه  شک  و  تحقیرم گلم...

بدنکردم ، بدکشیدم ، بد نمی خواهم ، بگو..
چیست  راه  چاره  و  تغییر  تقدیرم  ، گلم...