کبریتهای میمانند

ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺭﻓﺘﻪ
ﺑﻪ ﭼﻮﺏ کبریتهای ﺳﻮﺧﺘﻪ می‌مانند
ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ میخواهی ﺑﮑﻦ
ﺁﻧﻬﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻭﺷﻦ نمی‌شوند!
ﻓﻘﻂ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺁﻟﻮﺩﻩ میکند
ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻧﺴﻮﺯﺍﻥ
زندگی را رنگی تازه بزن وبدان

ما فقط یکبار زندگی میکنیم
سخت نگیر،
ساده باش.
عشق بورز
دیدگاه ها (۶)

پیشاپیش همه‌ی باران‌هابه دیدارت می‌آیم بی‌چڪمه و بی‌چترخودت ...

: زبان دارم ، ولی خاموش خاموشسخن دارم ولی بیگانه با گوشنه خو...

مقصر که ما نبودیممقصر همان هایی بودند که از ابتدا لیلی و مجن...

گوشه گیرو ساده بودم شهرتم این گونه بودکم صمیمی میشدم چون رغب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط