.

.
نخنـد جانـم
نخـند
آدم دست و پای دلش
میان چال گونه ات میشـکند ..
تـو نخـند ،
میترسم نقاش ها
لبخنـدت را نقاشی کنند...
عکاس ها لبخـندت را ثبت کنند...
شاعرها از لبخـندت غزل بگویند...
نویسنده ها کتابـت کنند ..
بعد منِ دست و پا شکسته
چطور با یک شـهر
رو به رو شوم ..؟
رحـم کن
یواشکی بخـند فقـط برای مــن ...

لبتون همیشه خندون:-)