مهربانم گاه گاهی ضربه اش را دیده ام

مهربانم، گاه گاهی ضربه اش را دیده ام
خود نمی دانم چرا بر سادگی بالیده ام

مهربانم، صاف و ساده، بی ریا و سر به زیر
هر کجا آزار دیدم بعد آن بخشیده ام

با غم و اندوه مردم گریه کردم بی دلیل
وقت خندیدن منم همراهشان خندیده ام

ظاهری زیبا ندارم، دلخوشم با خاطرات
باغبان را می شناسم پونه اش را چیده ام

ظلم پابرجا نباشد با ستم کاران بدم
گر دلی مظلوم دیدم بی سبب رنجیده ام

عشق اصلا چیست بابا؟! ما کجای قصه ایم
محض یکبارم‌ شده من عاشقم نشنیده ام

یار در بر نیست و می در کف توفان غم
مرگ آمد سمت من تا اندکی جنبیده ام 💜