میهمانم کن

میهمانم کن
به نوشیدن
پیاله ای چای
به لمس بوسه ای دلبرانه
بگذار گرمی آغوش زنانه ات
مصون دارد آرزوهایم را
از وزش باد خزان
بمان
که برایم زندگی
لمس تماشای چشم های توست