زیر باران به هوای تو دویدن سخت است

زیر باران به هوای تو دویدن سخت است
به سر کوچه بدون تو رسیدن سخت است

بنشینی به سر کوچه به دیدار و ولی
همه را دیدن و روی تو ندیدن سخت است

کفتری بر سر بام است و هوا بارانی
مکن عیبش که ز بام تو پریدن سخت است

لب سرخ تو بگو چند؟ چه قیمت دارد؟
که چنین از لب تو بوسه چشیدن سخت است

مدعی گفت که از عشق تو من دل بکنم
او ندانست ز تو دست کشیدن سخت است

با تو شعرم بُوَد از شعر رفیقان بهتر
بی تو اما به غزل قافیه چیدن سخت است