میدانی

می‌دانی،
بدبختی‌مان از آن‌جایی شروع شد که یاد گرفتیم خودمان خودمان را بغل کنیم: در شب‌های تنهایی، در لحظه‌های بی‌پناهی.
از آن‌جایی که خو کردیم به دوری، به تنهایی.

آدم همه‌چیز را که نباید یاد بگیرد.
آدم به همه‌چیز که نباید عادت کند.
آدم که نباید همه‌چیز را همیشه توی خودش بریزد، توی خودش جا بدهد.

آدم باید بلد باشد گاهی هم سر برود.

#حسین_وحدانی
#deep_feeling
دیدگاه ها (۱)

از خواب بیدار شدم. ساعت "سه" صبح بود، خواستم باز بخوابم. ولی...

جمعه یعنی بیدار شدن بدون آلارم ساعت ، یعنی یک ساعت بیشتر خوا...

بعضی آدم ها را نمی شود داشتفقط می شود یک جور خاصی دوستشان دا...

سال ها بعدقهرمانِ فیلم ، کسی نیستکه شهر را از دستِ هیولای غو...

تکپارتی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط