بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
احمق به کسی نمیگویند که از ضریب هوشی پایینتر و یا علم دانشی کمتر برخوردار است، بلکه به کسی میگویند که هم نادان است و هم بیخرد. چه بسا بیسوادی عاقل باشد و دانشمندی احمق باشد!
احمق، از یک سو نمیداند و از سویی دیگر نمیپرسد تا بداند و اگر به او گفته شود نیز نمیپذیرد! او از قوۀ تفکر و تعقلی که به او موهبت شده، بهره نمی برد! پس، واقعاً احمق است.
کسی که خودش تشخیص دهد احمق است، دیگر احمق نیست و حتی که کسی تشخیص دهد در موردی حماقت نموده نیز احمق نیست؛ چرا که چنین تشخیصی، مستلزم برخورداری از تفکر، تعقل و بصیرت میباشد.
دور شدن از دیگران که به انزوا می انجامد یا سکوت بیمورد که سبب عقده یا بیخیالی میشود نیز نه تنها حماقت رابهبود نمیبخشد،چه بسا در شرایطی، عین حماقت باشد!
مشکل احمق این است که نه تنها نمی داند احمق است، بلکه گمان دارد بسیار هم دانشمند، عاقل وفکور است و چه بسا دیگران را احمق بداند! مانند بسیاری از کفار، مشرکان، منافقان، متکبران و ظالمان به ویژه در عرصۀ دین و سیاست که گمان دارند خودشان بهتر از همه میدانند و میفهمند و بیشتر مردم احمق هستند! زیانکارترین مردم همین جماعت هستند که بیشترین زیان را به مردم میرسانند: قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا - بگو آيا به شما خبر بدهيم شما را آگاه بنماییم كه زيانكارترين مردم درکارها، چه کسانی هستند؟(103)
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا - آنها كه تلاشهايشان در زندگی دنيا گم و نابود شده؛ با اينحال میپندارند کارِ نيک انجام میدهند!(104)(سوره کهف آیه 103 و 104)
قرآن مجید :
در قرآن مجید، به جای احمق، واژۀ سفیه آمده است که جامعتر است و یعنی کم عقل - بیخرد و تأکید نموده که سفیه، اولاً خودش نمیداند که سفیه است و ثانیاً دیگران را سفیه میداند:وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لَا يَعْلَمُونَ - و هنگامی كه به آنها گفته شود همانند ساير مردم ايمان بياوريد، میگويند: آيا همچون سفيهان ايمان بياوريم؟ بدانيد که اينها همان سفيهانند، ولی نمیدانند.(سوره بقره آیه 13)
خداوند متعال در قرآن مجید، بندگانش را به تناسب موضوع، به چندین گروه تقسیم نموده است؛ در بُعد اعتقادی میفرماید: گروهی مؤمن هستند و گروه هایی کافر، مشرک و منافقاند - در بُعد عملی میفرماید:( ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
احمق به کسی نمیگویند که از ضریب هوشی پایینتر و یا علم دانشی کمتر برخوردار است، بلکه به کسی میگویند که هم نادان است و هم بیخرد. چه بسا بیسوادی عاقل باشد و دانشمندی احمق باشد!
احمق، از یک سو نمیداند و از سویی دیگر نمیپرسد تا بداند و اگر به او گفته شود نیز نمیپذیرد! او از قوۀ تفکر و تعقلی که به او موهبت شده، بهره نمی برد! پس، واقعاً احمق است.
کسی که خودش تشخیص دهد احمق است، دیگر احمق نیست و حتی که کسی تشخیص دهد در موردی حماقت نموده نیز احمق نیست؛ چرا که چنین تشخیصی، مستلزم برخورداری از تفکر، تعقل و بصیرت میباشد.
دور شدن از دیگران که به انزوا می انجامد یا سکوت بیمورد که سبب عقده یا بیخیالی میشود نیز نه تنها حماقت رابهبود نمیبخشد،چه بسا در شرایطی، عین حماقت باشد!
مشکل احمق این است که نه تنها نمی داند احمق است، بلکه گمان دارد بسیار هم دانشمند، عاقل وفکور است و چه بسا دیگران را احمق بداند! مانند بسیاری از کفار، مشرکان، منافقان، متکبران و ظالمان به ویژه در عرصۀ دین و سیاست که گمان دارند خودشان بهتر از همه میدانند و میفهمند و بیشتر مردم احمق هستند! زیانکارترین مردم همین جماعت هستند که بیشترین زیان را به مردم میرسانند: قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا - بگو آيا به شما خبر بدهيم شما را آگاه بنماییم كه زيانكارترين مردم درکارها، چه کسانی هستند؟(103)
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا - آنها كه تلاشهايشان در زندگی دنيا گم و نابود شده؛ با اينحال میپندارند کارِ نيک انجام میدهند!(104)(سوره کهف آیه 103 و 104)
قرآن مجید :
در قرآن مجید، به جای احمق، واژۀ سفیه آمده است که جامعتر است و یعنی کم عقل - بیخرد و تأکید نموده که سفیه، اولاً خودش نمیداند که سفیه است و ثانیاً دیگران را سفیه میداند:وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لَا يَعْلَمُونَ - و هنگامی كه به آنها گفته شود همانند ساير مردم ايمان بياوريد، میگويند: آيا همچون سفيهان ايمان بياوريم؟ بدانيد که اينها همان سفيهانند، ولی نمیدانند.(سوره بقره آیه 13)
خداوند متعال در قرآن مجید، بندگانش را به تناسب موضوع، به چندین گروه تقسیم نموده است؛ در بُعد اعتقادی میفرماید: گروهی مؤمن هستند و گروه هایی کافر، مشرک و منافقاند - در بُعد عملی میفرماید:( ادامه دارد...)
۲۲۵
۲۰ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.