از «نامیزان بودن ساعت موبایل» تا «سند چشم انداز بیست ساله
از «نامیزان بودن ساعت موبایل» تا «سند چشم‌انداز بیست ساله»!
🔸 در چهارمین ماه سال هستیم و هنوز ساعت خط همراه‌اول من یک ساعت جلوتر از ساعت رسمی کشور است! سه ماه و نیم، برای اینکه این اشکال برطرف شود زمان زیادی است اما می‌دانم که در ایران امروز کسی به فکر این جزئیات نیست. وزیر خودش به طور دستی ساعت موبایلش را درست کرده و لابد انتظار دارد، همه چنین کنند. چون ما مسئولانی داریم که کارهای بسیار بزرگ در سر دارند و برایش برنامه دارند...
🔸 یکی از آن کارها و برنامه‌های بزرگ خودش را در سند چشم انداز ۱۴۰۴ نشان داده بود. آبان ۱۳۸۲ این سند از سوی رهبر به سران قوای سه‌گانه ابلاغ شد: در چشم‌انداز بیست‌ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل.
🔸 اما این سند و برنامه‌ها هم مثل وعده‌های انتخاباتی می‌ماند؛ آرزوهای قشنگی که باید فراموش شود و اگر کسی بپرسد چه شد جوابی مثل «جواب رئیسی» در قبال «وعده ساخت یک میلیون مسکن» پیدا می‌کند: آن‌هایی که انجام ندادند باید پاسخگو باشند!
🔸 آن‌هایی که صاحب نظر بودند از همان سال‌ها می‌دانستند که چشم‌انداز بیست ساله شوخی است؛ آن هم در کشوری که هیچ کاری درست انجام نمی‌شود و کسی پاسخگو نیست. همه از ریز و درشت با هر میزان اختیار، مطالبه‌گر هستند. کوچکترین کارها روی زمین مانده و کسی حتی نمی‌پرسد چرا. نمونه‌اش همین تنظیم ساعت موبایل‌ها. چیزی که از بی‌عرضگی هم یک قدم آنورتر است ولی برای مسئولان ما عادی است. با این بساط اینکه برای بیست سال بعد برنامه‌ریزی کنیم بیش از حد فانتزی بود!
🔸 حالا هیچکس درباره‌ی سند چشم‌انداز حرف نمی‌زند؛ گویی اصلا وجود خارجی نداشته. باید همه دو سال دیگر، در سال ۱۴۰۴ باید همه یادشان رفته باشد که چنین قراری داشتیم تا چشم‌انداز دیگری برای بیست سال بعد شکل بگیرد که ان‌شاء‌الله در آن وقت قدرت اول دنیا شویم...
به امید آن روز می‌روم ساعت موبایل را به صورت دستی تنظیم کنم؛ امیدی به درست کردنش نیست.
🔸 در چهارمین ماه سال هستیم و هنوز ساعت خط همراه‌اول من یک ساعت جلوتر از ساعت رسمی کشور است! سه ماه و نیم، برای اینکه این اشکال برطرف شود زمان زیادی است اما می‌دانم که در ایران امروز کسی به فکر این جزئیات نیست. وزیر خودش به طور دستی ساعت موبایلش را درست کرده و لابد انتظار دارد، همه چنین کنند. چون ما مسئولانی داریم که کارهای بسیار بزرگ در سر دارند و برایش برنامه دارند...
🔸 یکی از آن کارها و برنامه‌های بزرگ خودش را در سند چشم انداز ۱۴۰۴ نشان داده بود. آبان ۱۳۸۲ این سند از سوی رهبر به سران قوای سه‌گانه ابلاغ شد: در چشم‌انداز بیست‌ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل.
🔸 اما این سند و برنامه‌ها هم مثل وعده‌های انتخاباتی می‌ماند؛ آرزوهای قشنگی که باید فراموش شود و اگر کسی بپرسد چه شد جوابی مثل «جواب رئیسی» در قبال «وعده ساخت یک میلیون مسکن» پیدا می‌کند: آن‌هایی که انجام ندادند باید پاسخگو باشند!
🔸 آن‌هایی که صاحب نظر بودند از همان سال‌ها می‌دانستند که چشم‌انداز بیست ساله شوخی است؛ آن هم در کشوری که هیچ کاری درست انجام نمی‌شود و کسی پاسخگو نیست. همه از ریز و درشت با هر میزان اختیار، مطالبه‌گر هستند. کوچکترین کارها روی زمین مانده و کسی حتی نمی‌پرسد چرا. نمونه‌اش همین تنظیم ساعت موبایل‌ها. چیزی که از بی‌عرضگی هم یک قدم آنورتر است ولی برای مسئولان ما عادی است. با این بساط اینکه برای بیست سال بعد برنامه‌ریزی کنیم بیش از حد فانتزی بود!
🔸 حالا هیچکس درباره‌ی سند چشم‌انداز حرف نمی‌زند؛ گویی اصلا وجود خارجی نداشته. باید همه دو سال دیگر، در سال ۱۴۰۴ باید همه یادشان رفته باشد که چنین قراری داشتیم تا چشم‌انداز دیگری برای بیست سال بعد شکل بگیرد که ان‌شاء‌الله در آن وقت قدرت اول دنیا شویم...
به امید آن روز می‌روم ساعت موبایل را به صورت دستی تنظیم کنم؛ امیدی به درست کردنش نیست.
۷۶۸
۰۸ تیر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.