شده عشقی به دلت باشد و انکار کنی

شده عشقی به دلت باشد و انکار کنی
یا که از بودن او در دلت اقرار کنی

شده صدبار بمیری و شبت روز شود
باز هر بار همین کار، تو تکرار کنی

شده از روزه ی لبهای کسی خسته شوی
برسد روز ملاقات و تو افطار کنی

شده تنها بشوی بغض تو باران بشود
از تَهِ قلب خودت باز تو اصرار کنی

شده یارت بشود دور ز چشمت و تو باز
نتوانی که غمت بر همه اظهار کنی . . .