پروانه،

پروانه،
بی پروا،
به آتش میزند.
ما،
بی شهامتِ پروانگی،
اندیشه هزاران آری و نه در سر،
پروا داریم از عشق
و فقط
دوستدار نقش آتشیم.

نام پروانه را،
حتما،
یک شاعر،
بر او نهاده است:
پروا، نه!


#سید_علی_صالحی

عاشق این شعرم