○🍉● من، مشترِکِ جریده ی "خود" شده ام...!

○🍉● من، مشترِکِ جریده ی "خود" شده ام...!


|| اسمِ مرا چه خوب، که "دریا" گذاشتند !
بر رویِ ماسه های دلم پا گذاشتند...

گفتند گفته ام که دل از جنسِ "دیگر" است ؛
حرفِ حساب، در دهنِ ما گذاشتند...

بر رویِ دستِ ما، نه معمّا ؛ که دوستان :
ما را به رویِ دستِ معمّا گذاشتند...!!

اینجا کسی به آینه اش احتیاج نیست !
زانرو که "خویش" را تهِ خود، جا گذاشتند...

ما کشف کرده ایم که با عشق، می توان...
ما را در این مکاشفه، تنها گذاشتند...

حتّی برای "خویش"، فرا رویِ آینه :
جَستی زدند و "طاقچه - بالا" گذاشتند...

مهریّه ی عروسکِ شهرِ خیال را :
بسیار مُنصفانه به اجرا گذاشتند...

جایی که جابجاییِ یاءس و امیدشان :
دستِ من است، دستِ مرا جا گذاشتند...

بی آنکه دعوتی کنم از یک کدامشان :
غمهای دهر، پایِ من امضا گذاشتند...

این شعرِ آبدارِ مرا بی اجازه ام :
در هندوانه ی "شبِ یلدا" گذاشتند... 🍉

امیرحسین_دیبایی