ای دوست قبولم کن وجانم بستان

ای دوست قبولم کن وجانم بستان
مستــم کـــن وز هر دو جهانم بستان
بـا هـــر چـــه دلم قـــرار گیـــرد بــی تـــو
آتش بــه مـــن انـــدر زن و آنـــم بستـان…
مولانا
دیدگاه ها (۱)

ادمها مترسک را به شکل هیچ حیوانی نساختن آخر ترسناکتراز انسان...

خوشبختی چیز عجیبی است...وقتی می اید گامهایش انقدر آرام است ک...

من پر از دردم بیا ،یک ذره دلداری بدهفصل پایانی به این دوری ا...

ﮔﻔﺘﯽ : ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﮐﯿﺴﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻢ : ﺗﻮ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻨﯽ ...ﮔﻔﺘﯽ : ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط