کتابخانهنسلنو

#کتابخانه_نسل_نو
@alefsafaie


ﮔﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ، ﺍﺯ ﺑﺪِ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪﮐﻨﯽ

ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﻥِ ﺧﻨﺪﺍﻧﺖ ، ﺷﺐ ﻭﻟﯽ ﺯﺍﺭ ﺯﺍﺭﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ

ﯾﮑﻨﻔﺮ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺑﻐﺾ ﻫﺎ ﺭﺍ ﮔﻠﻮ ﮔﻠﻮﺑﺒُﺮﺩ

ﺳﺮ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺭﻓﯿﻖ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ، ﻣﺜﻞ ﺍﺑﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪﮐﻨﯽ

ﻗﺴﻤﺖِ ﺗﻠﺦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ،ﺻﻮﺭﺗﺖ ﺑﺎﮐﺸﯿﺪﻩ ﺳﺮﺥ ﺷﻮﺩ

ﮐﺎﺭﻭ ﺑﺎﺭﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﯼ، ﮐﻮﭼﻪ ﺍﯼ ﺗﻨﮓ ﻭ ﺗﺎﺭﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ

ﺷﻬﺮ ﺯﻧﺪﺍﻥِ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺮﮒ ، ﭘﺎﯾﺎﻥﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ

ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻟﮕﺪ ﺑﺨﻮﺭﯼ ،ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺩ ﻭﻓﺸﺎﺭﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ

ﺑﯽ ﻫﺪﻑ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﺩﻣﻬﺎ ،ﺍﺯ ﻋﺒﻮﺭﻭﻣﺮﻭﺭ ﺳﯿﺮﺷﻮﯼ

ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﺣﺴﺮﺕ ﻫﺎ ،ﺑﺎ ﻧﻮﺍﯼ ﺳﻪ ﺗﺎﺭﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ

ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﯼ ﮐﺜﯿﻒﺩﻭﺭ ﺷﻮﯼ

ﺣﺲّ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮ ﺩﺍﺭﺩ ، ﺭﻭﯼ ﺭﯾﻞ ﻗﻄﺎﺭﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ