ماه خدا آمد دلم با خدا شد

ماه خدا آمد دلم با خدا شد
حیّ علی توبه درِ توبه وا شد

الهی رحمی کن خسته و زارم
به این سفره من خیلی بدهکارم

باز من و بار گناه نجاتم بده
خسته شدم از اشتباه نجاتم بده

آلوده‎ام امّا مکن ناامیدم
آخر به امیدی به این در رسیدم

ز لطفت پر کن این دست خالی را
پذیرا باش امشب خسته حالی را

عبد سر افکنده شدم مرا هم ببخش
پیش تو شرمنده شدم مرا هم ببخش

دارم به سر امید، امید رهایی
باید در این شب‎ها شوم کربلایی

ندارم درد و غم تا حسین دارم
به روی لب ذکر یا حسین دارم

دست به دامان توام، حسین یا حسین بی‎سر و سامان توام، حسین یا حسین

در گوشه‎ی گودال قیامت به پا شد
هی ضربه خورد هی تنش جا به جا شد

برادر افتاد و خواهری افتاد
سر از نی افتاد مادری افتاد

با یک زن تنها برادر چه کردند
دیدند که تنهایم مرا دوره کردند

شب اول ماه مبارک مسجد ارک