ما مایی که به خاک رنج غلتیدهایم

«ما؛ مایی که به خاکِ رنج غلتیده‌ایم،
پس کِی جوانه می‌زنیم؟
پس کِی سبز می‌شویم؟»
دیدگاه ها (۰)

کاش مهرت به دلم نمی‌نشست تا که مبتلای پاییز نشم.

روزگاری؛یک تبسم، یک نگاه،خوش تر از گرمای صد آغوش بود..

اگه حتی بین ما فاصله یک نفسِ؛ نفس من و بگیر.

ای کاش کسی می آمد و غم‌ها رااز قلب اهالی زمین برمی‌داشت.

ما مثل تلاوت غمگینیم، مثل تکبیر حالت خنجر داریم، و دوستان ما...

ادم هایِ بی معرفتی شده ایم...زود برایِ هم تکراری می شویم...ز...

ما تماشاچیانی هستیم،که پشت درهای بسته مانده ایم!دیر آمدیم؛خی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط