بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
ترویج بیتفاوتی : گاه گریه، بیانگر و روشنگر عقل است، ازخواب غفلت بیدار میکند، عظمت مصیبت وارده را می شناساند تا حواس ها متوجه از دست رفتهها شود و چاره جویی کتند و همین طور موجب کنار رفتن پردههای غفلت ودنیا زدگی وروشنگری وتابش نور محبت حقیقی از قلب گردد.
دشمنان خدا، پیامبر، اهل بیت (علیهم السلام)، اسلام و مسلمین، میخواهند که عقول و قلوب مردم، بیدار نشود و زیر لایههای ضخیم بی تفاوتی مدفون بماند، تا تولا و تبرا در آنها ظهور و بروزی نداشته باشد.
میگفتند: ای علی! به فاطمه بگو اینقدر گریه نکند، مردم متأثر میشوند. اگر می خواهد بر مصیبت وارده گریه کند، بگو یا روز گریه کند و یا شب!
امروز میگویند: ما خانههای شما را بر سرتان خراب میکنیم شما را ازخانه وشهر و سرزمین هایتان اخراج میکنیم، شما را قتل عام می کنیم، بچهکشی می کنیم - مانند بوسنی، میانمار، عراق، سوریه، افغانستان و ... زنان و دختران تان را به اسارت و بردگی میکشانیم و یا مورد تجاوز قرار میدهیم و اما شما بخندید، چرا گریه میکنید، این چه دینی است که به شما یاد داده گریه کنید.حتی اگر قلب و روحتان شاد نیست، یک برنامه بگذارید که روزی یک ساعت در پارکی جمع شوید و با صدای بلند بخندید و هر چه تو سر شما زدیم، بیشتر بخندید!
ایجاد جو اختناق : گاه گریه، فریاد است، فریاد دادخواهی علیه ظلم و ظالم. پس بیدار کننده و هوشیار کننده و هشدار دهنده است. از این رو با گریه بر مصیبتهایی چون مصیبت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، به شدت مخالف هستند.
نکته : ملت ما پس از ما ملتهای مسلمان دیگر، مثل لبنان، فلسطین، سوریه و به برکتِ شناخت و اجرای بهتر از اسلام عزیز، شادترین و با نشاطترین و امیدوارترین ملتها هستند، چرا که اگر این همه مصیبت را به هر ملتی وارد میکردند، نصفشان خودکشی می کردند و نصف دیگرشان دچار افسردگی و اختلالات روحی و روانی و رفتاری می شدند.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت سوم :
ترویج بیتفاوتی : گاه گریه، بیانگر و روشنگر عقل است، ازخواب غفلت بیدار میکند، عظمت مصیبت وارده را می شناساند تا حواس ها متوجه از دست رفتهها شود و چاره جویی کتند و همین طور موجب کنار رفتن پردههای غفلت ودنیا زدگی وروشنگری وتابش نور محبت حقیقی از قلب گردد.
دشمنان خدا، پیامبر، اهل بیت (علیهم السلام)، اسلام و مسلمین، میخواهند که عقول و قلوب مردم، بیدار نشود و زیر لایههای ضخیم بی تفاوتی مدفون بماند، تا تولا و تبرا در آنها ظهور و بروزی نداشته باشد.
میگفتند: ای علی! به فاطمه بگو اینقدر گریه نکند، مردم متأثر میشوند. اگر می خواهد بر مصیبت وارده گریه کند، بگو یا روز گریه کند و یا شب!
امروز میگویند: ما خانههای شما را بر سرتان خراب میکنیم شما را ازخانه وشهر و سرزمین هایتان اخراج میکنیم، شما را قتل عام می کنیم، بچهکشی می کنیم - مانند بوسنی، میانمار، عراق، سوریه، افغانستان و ... زنان و دختران تان را به اسارت و بردگی میکشانیم و یا مورد تجاوز قرار میدهیم و اما شما بخندید، چرا گریه میکنید، این چه دینی است که به شما یاد داده گریه کنید.حتی اگر قلب و روحتان شاد نیست، یک برنامه بگذارید که روزی یک ساعت در پارکی جمع شوید و با صدای بلند بخندید و هر چه تو سر شما زدیم، بیشتر بخندید!
ایجاد جو اختناق : گاه گریه، فریاد است، فریاد دادخواهی علیه ظلم و ظالم. پس بیدار کننده و هوشیار کننده و هشدار دهنده است. از این رو با گریه بر مصیبتهایی چون مصیبت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، به شدت مخالف هستند.
نکته : ملت ما پس از ما ملتهای مسلمان دیگر، مثل لبنان، فلسطین، سوریه و به برکتِ شناخت و اجرای بهتر از اسلام عزیز، شادترین و با نشاطترین و امیدوارترین ملتها هستند، چرا که اگر این همه مصیبت را به هر ملتی وارد میکردند، نصفشان خودکشی می کردند و نصف دیگرشان دچار افسردگی و اختلالات روحی و روانی و رفتاری می شدند.(ادامه دارد...)
۷۳۵
۰۴ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.