بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
دین اسلام، یک مکتب یا برنامه فردی و درون گرا نیست که ارتباط انسان را با بیرون قطع کند و به او افسردگی و دلزدگی را توصیه کند و حزن و اندوه بی جهت را القا نماید و بگوید: الکی محزون باش و گریه کن.
بلکه اسلام، پس از تعلیم و آشنا نمودن انسان با حقایق عالم هستی، به او می آموزد که تعقل کند، در هر امری تفکر کند، با بصیرت نگاه کند، با محبت حقیقی جذب شود و جذب کند، با دشمنی و نفرت حقیقی دور شود و دور کند تولا و تبرا، با اخلاص عبادت و کار کند، نسبت به نعمت شاکر که خوشحالی از مصادیق آن است شاد باشد، ولی دل نبندد، چون گذراست در غم و مصیبت و اندوه حقیقی، ناراحت و محزون باشد، اما ناامید و افسرده نگردد، چون آن هم گذراست و خدای او باقیست و جهان بینی در مصیبت : آیا میدانیم که مصیبت یعنی چه؟ وقتی تیری به سوی هدفی انداخته شود و بدان برسد و برخورد کند، میگویند: اصابت کرد یا مصیبت وارد شد.
بیتردید زندگی، میدان جنگ است، به تعبیر اوریانا فالاچی زندگی جنگ و دیگر هیچ است، پس میدان تیر است، تیرهایی که اغلب به هدف تعلقات ما اصابت میکند و البته که این اصابتها برای صاحب عقل و قلب، خندهآور نیست، بلکه درد، حزن و اندوه دارد و اگر شدید شد، تألمآور و گریهآور نیز می باشد.
اما خداوند متعال میفرماید که بندگان عاقل و مؤمن من، نه تنها با رسیدن اندکی از متاع دنیا، فرحناکی بیمورد ندارند و طغیان نمی کنند، بلکه در این مصیبتهای هر لحظهای نیز خود را نمیبازند. ممکن است گریه کنند، اما افسرده و ناامید نمیگردند، بلکه در شدیدترین مصیبتها نیز با صلابت تمامی میگویند: ما از خداییم و بازگشت مان به سوی اوست، یعنی ما از این شخص یا چیزی که مصیبتش بر ما وارد شد نیستیم که خود را ببازیم، و هدف مان نیز آن نبوده که مأیوس و افسرده شویم، بلکه از خدایی هستیم که زوال و فنا به او راه ندارد و به سوی او بر می گردیم: الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ - مؤمنین و صابرین همان كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد، مى گويند: ما از آنِ خدا هستيم، و به سوى او باز مىگرديم.(سوره بقره آیه 156)
هدف از مخالفت با گریه : این که دین ما را به دین گریه و زاری متهم و محکوم میکنند، یک دروغ بزرگ است، اما این که با گریه و زاری ما مخالف و بلکه دشمن هستند و از آن در رنج و حتی در خوف و وحشت هستند، علل دیگری دارد، از جمله: (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
دین اسلام، یک مکتب یا برنامه فردی و درون گرا نیست که ارتباط انسان را با بیرون قطع کند و به او افسردگی و دلزدگی را توصیه کند و حزن و اندوه بی جهت را القا نماید و بگوید: الکی محزون باش و گریه کن.
بلکه اسلام، پس از تعلیم و آشنا نمودن انسان با حقایق عالم هستی، به او می آموزد که تعقل کند، در هر امری تفکر کند، با بصیرت نگاه کند، با محبت حقیقی جذب شود و جذب کند، با دشمنی و نفرت حقیقی دور شود و دور کند تولا و تبرا، با اخلاص عبادت و کار کند، نسبت به نعمت شاکر که خوشحالی از مصادیق آن است شاد باشد، ولی دل نبندد، چون گذراست در غم و مصیبت و اندوه حقیقی، ناراحت و محزون باشد، اما ناامید و افسرده نگردد، چون آن هم گذراست و خدای او باقیست و جهان بینی در مصیبت : آیا میدانیم که مصیبت یعنی چه؟ وقتی تیری به سوی هدفی انداخته شود و بدان برسد و برخورد کند، میگویند: اصابت کرد یا مصیبت وارد شد.
بیتردید زندگی، میدان جنگ است، به تعبیر اوریانا فالاچی زندگی جنگ و دیگر هیچ است، پس میدان تیر است، تیرهایی که اغلب به هدف تعلقات ما اصابت میکند و البته که این اصابتها برای صاحب عقل و قلب، خندهآور نیست، بلکه درد، حزن و اندوه دارد و اگر شدید شد، تألمآور و گریهآور نیز می باشد.
اما خداوند متعال میفرماید که بندگان عاقل و مؤمن من، نه تنها با رسیدن اندکی از متاع دنیا، فرحناکی بیمورد ندارند و طغیان نمی کنند، بلکه در این مصیبتهای هر لحظهای نیز خود را نمیبازند. ممکن است گریه کنند، اما افسرده و ناامید نمیگردند، بلکه در شدیدترین مصیبتها نیز با صلابت تمامی میگویند: ما از خداییم و بازگشت مان به سوی اوست، یعنی ما از این شخص یا چیزی که مصیبتش بر ما وارد شد نیستیم که خود را ببازیم، و هدف مان نیز آن نبوده که مأیوس و افسرده شویم، بلکه از خدایی هستیم که زوال و فنا به او راه ندارد و به سوی او بر می گردیم: الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ - مؤمنین و صابرین همان كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد، مى گويند: ما از آنِ خدا هستيم، و به سوى او باز مىگرديم.(سوره بقره آیه 156)
هدف از مخالفت با گریه : این که دین ما را به دین گریه و زاری متهم و محکوم میکنند، یک دروغ بزرگ است، اما این که با گریه و زاری ما مخالف و بلکه دشمن هستند و از آن در رنج و حتی در خوف و وحشت هستند، علل دیگری دارد، از جمله: (ادامه دارد...)
۶۷۸
۰۴ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.