من که نمیتونم غصه هاتو کم کنم یا بهت بگم همهچیز درست میش

من که نمیتونم غصه هاتو کم کنم یا بهت بگم همه‌چیز درست میشه نگران نباش‌و فلان
درصورتی که خودمم میدونم درست نمیشه
یا اینکه بگم روزای خوبی تو راهه
آینده قشنگه دووم بیار
خب اگه قشنگ نباشه چی؟!
اصلا اگه همه چیز بدتر شه چی؟
جدا از همه ی اینا، من اصلا دلداری دادن بلد نیستم
اینکه رو به روت بشینم و با یه سری حرفای کلیشه‌ای که خودمم معنیشون رو نمیدونم نصیحتت کنم
من که نمیتونم بهت امید واهی بدم میتونم؟!
من فقط بلدم بشینم کنارت‌و باهات غصه بخورم
یه شونه اَمن واسه گریه هات باشم.
اصلا بیا دوتامون زانوی غم بغل بگیریم گریه کنیم.
من هیچ‌وقت نمیتونم جلوی اشکاتو بگیرم
فقط میتونم دلیلِ لبخندِ بعد اشکات باشم.
شاید من هیچ وقت نتونم مُسَکِنِ دردات،
یا مَرهَمِ زخمات باشم ولی تا وقتی من کنارتم، تا وقتی که من‌وتو کلمه "ما" رو به دوش میکشه، حق نداری تنهایی غصه‌هاتو به دوش بکشی
همین.

#شادی_کاف