🌹

#چَک‌_چَک یا #چکچکو یکی از زیارتگاه‌های مهم #زرتشتیان است. این زیارتگاه که زرتشتیان به آن #پیرسبز نیز می‌گویند در استان #یزد و شهرستان #اردکان در کوه‌های میان اردکان و انجیره قرار دارد. زرتشتیان هر ساله از روز ۲۴ خرداد به مدت چهار روز در این زیارتگاه دور هم جمع شده و به نیایش می‌پردازند. هر سال جشن مهرگان در این زیارتگاه جشن برگزار می‌شود و زرتشتیان بسیاری در این مکان گرد هم می‌آیند. گفته می‌شود نام «چک چک» یا «چک چکو» از صدای قطره‌های آبی گرفته شده که از صخره‌ای می‌چکد و اکنون به درون یک منبع ذخیره هدایت می‌شود. نیایشگاه پیر سبز امکانات رفاهی مانند برق، آب آشامیدنی و تعدادی اتاق دارد که برای استراحت ساخته شده که به آن‌ها «خیله» می‌گویند. در داخل یکی از اتاق‌ها چاهی به ژرفای بیش از ۵۰ متر وجود دارد. بنا به اعتقاد زرتشتیان زمان حمله مسلمانان به ایران که با سقوط پادشاه #ساسانی وقت (یزدگرد) انجامید، نیک بانو دختر شاه از دست مسلمانان فرار کرد و به سمت اردکان آمده و در میان کوه #مخفی و ناپدید شد و این محل به عنوان زیارتگاه زرتشتیان قرار گرفت. یکی از کنیزان نیک بانو به نام گوهر بانو (مروارید) نیز در چند کیلومتری وی مدفون است که با نام پیر هریشت معروف است.

#نیایشگاه_پیر_سبز
از24 تا 28 خردادماه(روز اشتاد تا انارم):
یکی از نیایشگاه های #زرتشتیان پیرسبز است که به آن "چک چک" نیز می گویند. #چک_چک در گویش #زرتشتی ولهجه #یزدی به چم(معنی)چکه چکه است از آنجا که قطره های آب از شکاف سنگ های بالای نیایشگاه فرو می ریزد، نام پیر سبز چکچکو یا چک چک شده است.
این نیایشگاه در خاور شهرستان اردکان در استان یزد واقع شده است. از یزد وراه طبس 65 کیلومتر و از راه اردکان 43 کیلومتر است.
زرتشتیان نیایشگاه های گوناگونی در استان یزد دارند که همه این جایگاه ها برای آنان ارزشمند است لیکن پیریبز چکچکو به شوند(دلیل)چگونگی ساختار آن در دامنه کوه و شکل پیرامون کوه های خرانق از کشش و ارزش بیشتری برخوردار است.
پیر سبز هرسال نه تنها میزبان گروه فراوانی از زرتشتیان است بلکه بسیاری از غیر زرتشتیان نیز از این نیایشگاه دیدار می کنند.
از روز 24 تا روز 28 خورداد ماه هرسال، دیدار و باشندگی درپیرسبز تنها ویژه زرتشتیان است. پیروان این کیش از شهرها و استانها و گاهی ازکشورهای دیگرنیز دراین هنگام ویژه گرد هم می آیند.برخی باور دارند که گردهمایی زرتشتیان در روزهای یاد شده به شکل گروهی، همانند گردهمایی مسلمانان در مراسم حج مسلمانان است اما چنین چیزی درست نیست.
از آنجا که پشتوانه باشندگی دراین نیایشگاه، باورهای گوناگون و ارزشمند برگرفته از تاریخ باستانی و استوره های ایرانی است. زرتشتیان که پیوسته از سنت و فرهنگ نیاکان به نیکی پاسداری کرده اند، به انگیزه شادی روان وفروهر درگذشتگان و نیایش اهورامزدا همچنان به این نیایشگاه ها روی می آورند.درون نیایشگاه پیر سبز از سنگ آهکی کوه تراشیده شده است،در گوشه آن تنه درخت چنار کهنسالی رشد کرده است و در بخشی از کوه درختان انار، انجیر ومورد خودنمایی می کند که پیرامون آن را بوته های سبز پرسیاوشان پوشانده است.
بیشترین چکه های آب براین بوته ها ودرختان می ریزد ودر چاله ای سنگی انباشته می شود. این آب تنها انباشته سالیانه برای استفاده مردم باشنده در پیرو سرسبزی درختان این دامنه کوه است. شوه نام پیر سبز نیز برای خودنمایی چنین درختانی سبزی در دل کویر بی آب وعلف می باشد.در میان نیایشگاه جایی مناسب برای روشن کردن شمع، افروختن آتش و سوزاندن عود وکندر با آتشدان بزرگ فلزی فراهم شده است.
ساختمان هایی درپیرامون نیایشگاه بنا شده اند که خیله نام دارند، هریک را اهالی روستا ها وشهرهای گوناگون برای گردهم آیی مرتوگان آن دیار بنیان گذاشته اند.