دنیا نگو که بر لب گور ایستادن است

دنیا نگو که بر لب گور ایستادن است
بر پرتگاه رنج شعور ایستادن است
نای گریز و جای نشستن نمانده است
در بزم عمر شرط حضور ایستادن است
ما کودکیم و طاقچه ی عاشقی بلند
تنها امید ، روی غرور ایستادن است
در جبر #عشق داعیه ی حفظ #اختیار
با ظرف یخ کنار تنور ایستادن است
ای صخره ی شکسته گلایه نکن به موج
برخیز ! کار سنگ صبور ایستادن است
از دور زل بزن به #رقیبت کنار او
گاهی تمام عشق به دور ایستادن است
#سید_سعید_صاحب_علم
#خاص