مولود کعبه درکلام ابن مغازلی,دانشمند سنی.
مولود کعبه درکلام ابن مغازلی,دانشمند سنی.
*****************************
دو متن گذشته از مشایخ درجه اول شیعه بود. اکنون به کلام ابن مغازلی از دانشمندان سنّی قرن پنجم بنگرید.
ابن مغازلی به سند متصل از موسی بن جعفر(علیه السلام)، از پدرش امام صادق(علیه السلام)، از امام باقر(علیه السلام) و او از امام سجّاد(علیه السلام) نقل می کند که فرمود: من و پدرم امام حسین(علیه السلام) به زیارت قبر جدمان(صلی الله علیه وآله) رفته بودیم. زنان بسیاری در آنجا جمع بودند. از آن جمع، زنی به سوی ما آمد. من از او پرسیدم تو کیستی؟ خدای ترا رحمت کند!
او گفت: من «زیده» دختر «قریبة بن العجلان» از قبیله بنی ساعده هستم.
گفتم: آیا نزد تو مطلبی هست که برای ما بگویی؟
گفت: آری والله; مادرم «ام عماره» دختر «عبادة بن نضلة بن مالک بن العجلان الساعدی»، برای من نقل کرد که من با جمعی از زنان عرب نشسته بودم که ابوطالب افسرده و غمگین از راه رسید. من به او گفتم: ای ابوطالب، حالت چگونه است؟ ابوطالب گفت: فاطمه بنت اسد، در شدت درد زایمان است; و سپس دستش را به پیشانیش گذارد که ناگاه محمد(صلی الله علیه وآله) فرا رسید و پرسید: عموجان! حالت چگونه است؟ ابوطالب گفت: فاطمه بنت اسد از درد زایمان شکوه می کند. پس پیامبر، دست ابوطالب را گرفت و آنان با فاطمه بنت اسد به سوی کعبه آمدند. پس حضرت او را در کعبه بنشاند و گفت: به نام خدا بنشین.
آنگاه فاطمه در کعبه پسری ناف بریده و پاکیزه زایید که من به زیبایی او ندیده ام. ابوطالب او را علی نامید و پیامبر او را به منزل رسانید.
امام سجّاد(علیه السلام) که این حدیث را از ام عماره شنید، گفت: به خدا سوگند، من هیچگاه سخنی به این زیبایی نشنیده ام.
این سخن ابن مغازلی گرچه با دو روایت شیعی گذشته تفاوت دارد; لیکن بر اصل ولادت امام علی(علیه السلام) در کعبه، به صراحت تام، دلالت دارد.
ای زاده تو، در میان کعبه
از مادر پاک جان کعبه
ای کعبه شرف گرفته از تو
نه تو شرف از میان کعبه
ای بنده خانه زاد ایزد
وی خواجه بندگان کعبه
ای قدوه خاندان طهای
ای نخبه دودمان کعبه
ای ببر به بیشه دلیری
ای شیر به نیستان کعبه
ای از شرف ولادت تو
طوفیکه بر آستان کعبه
در ناف زمین برید نافت
آن دایه دلستان کعبه
*****************************
دو متن گذشته از مشایخ درجه اول شیعه بود. اکنون به کلام ابن مغازلی از دانشمندان سنّی قرن پنجم بنگرید.
ابن مغازلی به سند متصل از موسی بن جعفر(علیه السلام)، از پدرش امام صادق(علیه السلام)، از امام باقر(علیه السلام) و او از امام سجّاد(علیه السلام) نقل می کند که فرمود: من و پدرم امام حسین(علیه السلام) به زیارت قبر جدمان(صلی الله علیه وآله) رفته بودیم. زنان بسیاری در آنجا جمع بودند. از آن جمع، زنی به سوی ما آمد. من از او پرسیدم تو کیستی؟ خدای ترا رحمت کند!
او گفت: من «زیده» دختر «قریبة بن العجلان» از قبیله بنی ساعده هستم.
گفتم: آیا نزد تو مطلبی هست که برای ما بگویی؟
گفت: آری والله; مادرم «ام عماره» دختر «عبادة بن نضلة بن مالک بن العجلان الساعدی»، برای من نقل کرد که من با جمعی از زنان عرب نشسته بودم که ابوطالب افسرده و غمگین از راه رسید. من به او گفتم: ای ابوطالب، حالت چگونه است؟ ابوطالب گفت: فاطمه بنت اسد، در شدت درد زایمان است; و سپس دستش را به پیشانیش گذارد که ناگاه محمد(صلی الله علیه وآله) فرا رسید و پرسید: عموجان! حالت چگونه است؟ ابوطالب گفت: فاطمه بنت اسد از درد زایمان شکوه می کند. پس پیامبر، دست ابوطالب را گرفت و آنان با فاطمه بنت اسد به سوی کعبه آمدند. پس حضرت او را در کعبه بنشاند و گفت: به نام خدا بنشین.
آنگاه فاطمه در کعبه پسری ناف بریده و پاکیزه زایید که من به زیبایی او ندیده ام. ابوطالب او را علی نامید و پیامبر او را به منزل رسانید.
امام سجّاد(علیه السلام) که این حدیث را از ام عماره شنید، گفت: به خدا سوگند، من هیچگاه سخنی به این زیبایی نشنیده ام.
این سخن ابن مغازلی گرچه با دو روایت شیعی گذشته تفاوت دارد; لیکن بر اصل ولادت امام علی(علیه السلام) در کعبه، به صراحت تام، دلالت دارد.
ای زاده تو، در میان کعبه
از مادر پاک جان کعبه
ای کعبه شرف گرفته از تو
نه تو شرف از میان کعبه
ای بنده خانه زاد ایزد
وی خواجه بندگان کعبه
ای قدوه خاندان طهای
ای نخبه دودمان کعبه
ای ببر به بیشه دلیری
ای شیر به نیستان کعبه
ای از شرف ولادت تو
طوفیکه بر آستان کعبه
در ناف زمین برید نافت
آن دایه دلستان کعبه
۲.۰k
۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.