زن که باشی میترسی...از کوچه های خلوت غروب های خلوت از خیا

زن که باشی میترسی...از کوچه های خلوت غروب های خلوت از خیابان های بدون عابر..با صدای موتورها و دوچرخه ها ترس های کوچکی داری...به بزرگی همه بی عدالتی هایی که به جرم "زنانگی ات" محکومت می کنند...زیبایی ات زیـر سلطه هوس می رود...و همیشه این تویی که مقصری...!!!