دلم به پهنای یک آسمان گرفته

دلم به پهنای یک آسمان گرفته
وبه سیاهی عمیق ترین درّه ها
تاریکست
کاش میتوانستم
تا دورترین کهکشانها، دردم را فریاد بزنم
شانه هایی میخواهم
که خیسشان کنم
بی آنکه بپرسند، چرا؟!
ویک بغل مهربانی میخواهم
بی هیچ انتظار...