و حالا من ، کسی که این جا  در همین نقطه ی کور این کره خاک

و حالا من ، کسی که این جا  در همین نقطه ی کور این کره خاکی زندگی می کند ، عادتی شده ام دیرینه.
دیرینه که می گویم یعنی کهنه، یعنی از یاد رفته. عادتی که پوسیدگی و کهنه تر شدنش با میزان دوام آن رابطه عکس دارد به قول دبیر شیمی دو سال پیشم : ( نمودار نزولی، رابطه غیر مستقیم).
نا گفته نماند این غیر مستقیم بودن رابطه ، صراط ما را هم غیر مستقیم کرد تا به جایی رساندمان که همیشه بگوییم غیر خلق هیچ، هر چه خدا بخواهد...!
...........................
یه لحظه یاد دبیرمون افتادم. هر جا هست خدا پشت و پناهش، کم نذاشت برامون...