تا به حال به ماهیت انسان فکر کردین؟ به اینکه ما جدا از جس

تا به حال به ماهیت انسان فکر کردین؟ به اینکه ما جدا از جسممون چی ایم؟ از چه جنسی هستیم؟ واقعا مال کجاییم و چه کارایی میتونیم بکنیم؟ برای چی وجود داریم؟
من باید کتاب دنیای صوفی رو کامل بخونم ، یادمه اونم همچین سوالایی پرسیده بود.
چند روز پیش کاملا باور کردم که ما نامیرا هستیم :)
ما هیچوقت نابود نمیشیم . خوبه مگه نه؟ از نظر من عالیه . دیگه نگران نیستم ، حسرت نمیخورم ، ناراحت نمیشم و چیزی برام اهمیت نداره . ما برای تمام کارامون فرصت داریم . البته نه کار های مادی! چون جسممون میمیره . این حقیقته ، ولی بعد از مرگ جسممون بر خلاف چیزی که بقیه بهش باور دارن ما آزاد میشیم قدرت کامل و ارتباط مستقیم با جهان . ارتباط مستقیم! بدون هیچ واسطه ای ، بدون هیچ فیلتری!
ما واقعا مال این دنیا نیستیم! دنیایی که بهش تعلق داریم صدهزار برابر از اینجا بهتره .
مرگ جسم درد نداره . ما ابدی هستیم ، این رو از کتاب ها و مقاله ها و مستند هایی که دیدم فهمیدم . و این چیزی که علم (متافیزیک ، روانشناسی و روان درمانی ، پزشکی مغز ، جذب ، خودشناسی ) ثابت کرده ، خدا همون اول بهمون گفته بود :)