*

*
سوخت ، آتش گرفت
بر باد شد ، از هم گسست ..
از من گرفتن فخر من
ایلم ، تبارم ، اصل من ..
اسطوره ها را خط زدند
آتش به ایرانم زدند ..
ایران من بر خاک شد
نام بزرگان ، پاک شد ..
کو پارس و پارت و ماد من ؟؟
کو ریشه ام ، کو پیشه ام ، فرهاد عاشق پیشه ام .. ؟؟
کو بارعام و لشگرم ؟؟
آن کاوه ی آهنگرم ؟؟
کو شیر من ، شمشیر من ، آن پرچم سنگین من ؟؟
کو راه من ، آداب من ، آن خانه ی آباد من ؟؟
کو کوروشم آن مرد پاک ؟؟
فر و شکوهش رفت به خاک ..
سردار من رستم بنام
نامش فنا و نیست کام ..
ایران من ماتم سراست
شادی ندارد غم به پاست ..
تهران و بوشهر و شمال
ایذه ، نهاوند ، چهار محال ..
هر نقطه از ایران من
دارد جوانانی کهن ..
روزی رسد ایران من
نامش به پا در انجمن ..
بیگانگان بیرون کنیم
ایران سراسر خون کنیم ..
لوحی طلاکوب و کهن
بر آن نویسیم خاک من ..
مهد و محل ارزش است
ایران من با ارزش است ..
ایران من پاینده باد
نامش بلند و زنده باد